به گزارش سینماپرس، نشست تخصصی فیلمنامه نویسی با حضور بهروز افخمی در سینما فلسطین برگزار شد.  این کارگردان سینما در ابتدای نشست گفت:  یک اثر هنری تنها از نظر فرم قابل ارزشگذاری است. فیلم اگر هواداری یا مخالف با مسایل ملتهب باشد که برخی را احساساتی کند، این ارزش هنری نیست.

*فرم؛ معیار ارزشگذاری فیلمنامه

وی افزود: اگر بخواهم توضیح درباره فرم بدهم باید به سراغ موسیقی و ریاضیات برویم. موسیقی‌ای که درست و منظم باشد که هر هوش متوسط و گوش تشخیص می‌دهد و اگر ذوق طبیعی داشته باشید هارمونی بودن آن قابل تشخیص است. این درباره شعر هم صدق می‌کند. وقتی موسیقی هارمونی داشته باشد فرم درست و معادلات درست ریاضی قرار دارد. فرم چیز پیچیده ای نیست. اگر با فیلمنامه ای روبرو باشیم که منطق ندارد، یعنی فرم ندارد. این به معنی ساخت فیلم بر اساس واقعیت نیست یعنی هر داستانی که در دنیای خیال یا واقعیت اتفاق می‌افتد، باید بر اساس موقعیت درست بنا شده باشد.

مجری سابق برنامه هفت گفت: وقتی درباره فیلمنامه صحبت می‌کنیم یعنی باید قواعد بیان و تفکر را درست رعایت کنیم. این یعنی فرم و وقتی منطقی در کار نباشد، این یعنی محمل بافی. عجیب این است که خیلی از فیلمسازها منطق عقلی را فراموش می‌کنند و فکر می‌کنند که مخاطب هم باید منظور فیلمساز را بفهمد.

*سه سال پیش رکود به سینما آمد

افخمی ادامه داد: در آثار اجتماعی هم این نوع بی‌منطقی دیده می‌شود و مخاطب باید بفهمد فیلمساز پیام دارد! وقتی داستان باور کردنی نیست مردم به سینما پشت می کنند. سه سال پیش رکود به سینما آمد و مخاطب از سینما دور شد و 95 درصد مردم سینما را از سبد اوقات فراغت خارج کردند. در آن سال سینما تبدیل به سرگرمی گروه شکم سیر مبدل شده بود که وقتی حوصله شان سر می‌رفت به سینما می‌آمدند تا مزخرفی در اینستاگرام بنویسند! سینمای سه سال پیش که انتقاد اجتماعی یا روشنفکری بود ممکن است 100 هزارنفر تماشاچی داشته باشد اما فیلم هایی که قواعد سینما را رعایت کرده باشد و برای جماعت بزرگ در نظر گرفته شده ببیننده بیشتری دارد.

کارگردان شوکران بیان کرد: سینمای پیام‌دار و ظاهرا جدی روشنفکری دوره اش تمام شده؛ امروز سینمای جدیدی متولد شد که می‌تواند مخاطب را جذب کند. به طور مثال وقتی به ماجرای نیمروز نگاه کنیم فیلم فرم دارد، منطق دارد و فیلمساز قواعد اولیه فرم داشنن را زیر پا نگذاشته است. مردم و تماشاچی واقعی به سینما باز گشنند. اگر ارشاد با ترس ژست روشنفکری بگیرد و با هر انگیزه‌ای دولت تصمیم به ساخت فیلم جشنواره‌ای داشته باشد، برمیگردیم به فضای متفعن و از خود راضی قبل و تماشاچی سالن را ترک می‌کند و شاید دیگر برنگردد.

*مردم سینمای افسرده را دوست ندارند

افخمی اظهار کرد: سینما وقتی بی‌مزه مایوس کننده افسرده باشد مردم تصمیم می‌گیرند، سینما نروند این تصمیم برای یک عمر است و این ناامیدی باعث میشود به سینما برنگردند. این رفتار اگر در مدیران توجیه نشود تماشاچی سالن سینما را ترک می کنند.

این کارگردان سینما در بخش دیگری از نشست درباره جشنواره‌ها گفت: همه جشنواره‌ها وارونه جایزه می‌دهند؛ امسال بعد از افتضاح ارایه جوایز در جشنواره فیلم فجر به اسکار رسیدیم. اسکار در بی‌اعتباری دست فجر را از پشت بست. پیش از این دیده بودیم که به هر دلیلی به خصوص تمایلات سیاسی بعضی از جوایز در اسکار سیاسی ارائه شد و ارزش‌های هنری اثر توجه نشد. اما امسال اسکار دست فجر را در بی‌اعتباری از پشت بست و در این مورد خاص از فجر پیشی گرفت. به عقیده من از حالا به بعد همه جشنواره‌ها سیاسی هستند و بر اساس پروتکل‌های بی‌ربط به هنر و قواعد فیلمسازی و بر اساس قواعد دلخواه به آثار جایزه می‌دهند.

*جشنواره‌ها سیاسی شدند

افخمی در خاتمه به این مهم اشاره کرد و گفت: امروز می‌توانیم بدانیم که برای جشنواره کن کدام پروتکل غیراخلاقی و ضد مذهبی را رعایت کنیم که مورد توجه داوران جشنواره قرار بگیریم یا در جشنواره برلین کدام تمایلات سیاسی را نادیده بگیریم یا سرزنش و نکوهش کنیم که تحویل گرفته شویم. در 15 سال اخیر رویه جشنواره‌ها نشان داده است به سمت ارائه جوایز سیاسی رفته‌اند.